ΩΣ ΕΔΩ

ΠΟΝΟΣ ΚΑΙ ΦΟΒΟΣ
Ηξερα οτι μόλις επεφτε το σκοταδι,θα άρχιζαν τα ίδια.Ξανά και ξανά.Οι ίδιες βιαιότητες το ιδιο καψιμο χαμηλά στην κοιλιά η ίδια απογνωση.<<Ε, κορίτσι!>> φωναζε άγρια πριν ορμήσει πάνω μου.Την τρ'ιτη μέρα αρχισε να με χτυπάει.Δεν ανεχόταν να του αντιστεκομαι.Και η μανα του τον παρότρυνε.<<Χτύπα την πιο δυνατά!Οφειλει να σε ακουει>>



ΟΡΓΗ ΚΑΙ ΜΙΣΟΣ
Όποτε μπορούσα πηγαινα και χωνόμουν σε μια γωνια χαμένη και πελαγωμένη.Τα δόντια μου χτυπούσαν όσο σκεφτόμουν τη νύχτα που πλησίαζε.Ήμουν μόνη.Δεν είχα ανθρωπο να μιλήσω.Τον μισούσα!Τον μισούσα βαθειά!Όλα τα κορίτσια που παντρευονται περνανε αραγε το ίδιο μαρτυριο?Ή μήπως ήμουν η μόνη που με βασάνιζαν έτσι?Δεν ένιωθα την παραμικρη αγαπη για τον "άντρα" μου.Άραγε οι γονείς μου ένιωθαν αγάπη ο ενας για τον άλλον?Εγώ με αυτον μόνο κατάλαβα τι θα σημαίνει στ'αλήθεια λεξη <<ωμοτητα>>
Απο το βιβλιο ΔΕΚΑ ΕΤΩΝ ΔΙΑΖΕΥΓΜΕΝΗ Νοζουντ Αλι.


ΜΙΣΟΣ
ΘΑ ΠΡΟΤΙΜΟΥΣΑ ΝΑ ΗΜΟΥΝ ΠΙΘΗΚΟΣ ΠΑΡΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΑΥΤΗ
θα το πληρωσει καποια μερα δεν θα ειμαι για παντα αιχμαλωτη
ΑΠΟΓΝΩΣΗ
Το να μιλαω ειναι αναγκη αλλιως θα τρελαθω απο μοναξια
απο το βιβλιο ΠΟΥΛΗΜΕΝΕΣ Ζανα Μοχσεν

ΠΟΝΟΣ
« Την εγχείρηση την έκανε μια γριά τσιγγάνα, που στην κοινότητά μας την θεωρούμε σημαντικό πρόσωπο, αλλά εγώ την θεωρούσα φόνισσα. Την νύχτα πριν την κλειτοριδεκτομή μου , η μητέρα με συμβούλεψε να μην πιω πολύ νερό η γάλα για να μην χρειαστεί να ουρήσω. Εκείνο το βράδυ η οικογένεια ασχολήθηκε περισσότερο μαζί μου, αυτή ήταν η παράδοση. Πριν ακόμη χαράξει με ξύπνησαν για την εγχείρηση …Πήγαμε σε μια απομακρυσμένη περιοχή , ανάμεσα σε θάμνους. Η μητέρα κάθισε σε ένα βράχο και μου έδωσε να δαγκώσω μια ρίζα δέντρου. …Η τσιγγάνα έχωσε τα δάχτυλά της σ’ εάν ταγάρι που φορούσε κι έβγαλε μια σπασμένη λεπίδα ξυραφιού. Έφτυσε πάνω της και την σκούπισε στη ποδιά της . Αφού την καθάρισε, μου έδεσε τα μάτια με ένα μαντήλι για να μη βλέπω. Το επόμενο πράγμα που ένοιωσα ήταν να κόβουν τη σάρκα μου …άκουσα τον πνιχτό ήχο της λεπίδας που πριόνιζε πέρα-δώθε το δέρμα μου. …Τα πόδια μου άρχισαν να τρέμουν και να τραντάζομαι ανεξέλεγκτα. Προσευχήθηκα να τελειώσει γρήγορα . Κι έτσι έγινε, γιατί λιποθύμησα…όταν ξύπνησα αντιμετώπισα σοβαρό πρόβλημα ούρησης…το μόνο άνοιγμα που είχε μείνει για τα ούρα και το αίμα της περιόδου, ήταν μια μικροσκοπική τρύπα με διάμετρο ενός σπιρτόξυλου… »

Ο πατερας μου μου ειπε
ξερεις ποσα δινει για σενα?ΠΕΝΤΕ ΚΑΜΗΛΕΣ!!!ΕΙμαι πολυ περήφανος για σενα!
απο το βιβλιο ΤΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ Γουορις ντίρι.

Είναι θλιβερο να σκεφτεσαι και μονο πως υπαρχουν γυναικες στον κοσμο που αντιμετωπιζονται ετσι.Σαν σκλάβες.Σαν αντικειμενα.Τα παραπανω αποσπασματα ειναι γραμμενα απο πραγματικες ηρωίδες που δεν δίστασαν να εναντιωθουν στα παραλογη και παρανομη θεληση των γονιων,τη κοινωνιας,της θρησκειας τους.Πιστεψαν στον εαυτό τους και βρηκαν το θαρρος να παλεψουν μονο και μονο για τα δικαιωματα τους.Αυτες οι γυναικες επαναστατησαν και αξιζουν την αναγνωριση και τον θαυμασμο μας.Αξιοσημειωτο ειναι πως ηταν 10 , 15 και 13 χρονών αντιστοιχα.Και αυτο που με αφησε αφωνη ηταν το γεγονός οτι μια απο αυτες τις ιστοριες(αυτη της Νοζουντ Αλι)εγινε το 2008.Ακομα και σημερα υπαρχουν ανθρωποι που ζουν στην αγνοια.Και κυρίως γυναικες οι οποιες υποτασσονται στις επιθυμιες των πατεράδων,αντρων,αδερφών τους.Ανθρωποι αμορφωτοι χειριζονται τις γυναικες τους σαν σκουπιδια τις ταπενωνουν τισ πουλανε τις αγοραζουν.Και αυτο που με απελπιζει ειναι το οτι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ δε ξερουν τι γινεται στον υπολοιπο κοσμο.Η Γουόρις ρώτησε την φιλη της στο Λονδίνο:Ωστε δεν το εχουν κανει σε σενα και τη μαμα σου αυτο?χρονιά 1995.Πρεπει επιτελους να τελειωσει αυτο το βασανιστιριο στα μουσουλμανικα κρατη...Που εινια ο πολιτισμος?Που ειναι η αναπτυξη?ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΤΙΠΟΤΑ.