hope...

Φοβάμαι την τηλεόραση!
Σα Δουρειος Ιππος σε κάθε σαλόνι,κάθε υπνοδωμάτιο κατεβαίνει όμορφη , λεπτή,νέα συνήθως ξανθά τα μαλλιά της.Έρποντας στην καθημερινότητα και στη συνειδηση μας.Επιβάλλει το γουστο της , το αστείο της τη μίζερη γλώσσα της σε μας μα πιο πολύ στα παιδιά μας.Ξεριζώνει αργα την ηθική,φυλακίζει την ελευθερη σκέψη μας.Μισεί τα βιβλία χλευάζει την παράδοση,αρνείται τη γλώσσα,έχει αμνησία στην ιστορία ,υμνεί το τίποτα ,σπρώχνει μπροστά τη βλακεία, χειροκροτεί και καμαρώνει το αυτονόητο.Ναρκώνει την ιδιοσυγκρασία μας και δημιουργεί γενεές μονοχνοτων και μη σκεπτομενων ,ετοιμοι να δεχτούν τροφή μασημένη.Μείναμε εκατομμύρια μόνοι μας.Διαλύεται ο κοινωνικός μας ιστός και κοιτάζουμε μουδιασμένοι.Φοβάμαι την τηλεόραση!Νηστικός θα μείνω στη τροφή της, τα μάτια μου θα κλείσω μπροστά της!Θα την σβήσω και θα βγω ΕΞΩ!

Παν.Κων.Λούτας.


Τι να ζητήσω απ' τον Θεο?
<<Θεέ μου,απόψε σου ζητάω κάτι που το θέλω πάρα πολύ,θέλω να με κάνεις τηλεόραση!Θέλω να πάρω τη θέση της τηλεόρασης που είναι στο σπίτι μου.Θέλω να έχω δικο μου χώρο.Να έχω την οικογένεια μου γύρω από εμένα,να με παίρνουν στα σοβαρά όταν μιλάω.Οταν θα είμαι τηλεόραση θα έχω την παρέα του πατέρα μου όταν γυρνάει απ'την δουλειά,ακόμα και όταν είναι κουρασμένος,Και θέλω τη μαμά μου να με θέλει όταν είναι λυπημενη και όχι να με αγνοεί...Θέλω τα αδερφια μου να μαλώνουν για το ποιος θα περνάει ωρες μαζί μου.Θέλω να νιώθω πως η οικογένειά μου αφηνει τα πάντα στην άκρη πότε-πότε για να περνάει λίγο χρόνο μαζί μου.Και το τελευταίο κανε με έτσι ωστε να τους κάνω όλους ευτυχισμένους και χαρούμενους.>>


{απο εκθεση μαθητη του δημοτικου}η δασκάλα που τη βαθμολογουσε την εκανε να κλαψει.Ο συζηγος της που μόλις είχε μπει στο σπίτι,τη ρώτησε <<τι συμβαίνει>>?Αυτή απάντησε:<<Διαβασε αυτη την έκθεση,
την έχει γράψει ένας μαθητής μου>>.Ο συζηγος είπε:<<Το καημένο το παιδί.Τι αδιάφορους γονείς που έχει!>>Αυτή τον κοίταξε και του είπε:<<Αυτή η έκθεση είναι του γιου μας...>>


Τα παραπάνω αποσπασματα είναι από εφημερίδα.


Προσκολλημένη στη ζωή μας.Αναπόσπαστο κομμάτι της.Η τηλεόραση του σήμερα με τα σκάνδαλα τα πρωινάδικα τις "ξανθές" τα λαμόγια.Το φανταχτερό πλην τίμιο κόσμο των σταρς που παρελαυνουν στις lifestyle εκπομπες και το προτυπο που επιβάλλουν και που εμείς,άβουλα πλάσματα,ακολουθούμε.Η μάλλον νομίζουμε πως ακολουθούμε.Τι ματαιοδοξία!Μοχθούμε και καταναλώνουμε όλη μας την ενέργεια στο να μοιασουμε σαυτους που κρατάνε τα ηνία της τηλεόρασης.Γιατί,η ζωή σου είναι σημαντική μόνο αν είσαι tvπερσόνα.Αλλιώς είσαι ένα τίποτα.Και το χειρότερο?Είσαι καταδικασμένος να παρακολουθεις τις "λαμπερές" ζωές αυτων που "θαυμάζεις" στη τηλεόραση.
Μια οθόνη έγινε το κέντρο της ζωής μας.Η κύρια απασχόληση μας.Οι προσδοκίες και τα όνειρά μας εκεί...Και να σου πω κάτι?Εκεί θα μείνουν εκτός και αν αποφασίσεις να την κλείσεις.Δεν είναι εκεί η πραγματική ζωη...!ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ!ΤΟ ΞΕΡΩ!