Ξεκινησαμε μεσημερακι για τον Κολωνο διοτι επρεπε να βοηθησουμε στην οργανωση της γιορτης.
Οταν φτασαμε εκει η γιορτινη διαθεση ηταν εμφανης...Μπαινοντας παρακολουθησαμε μια υπεροχη εκθεση φωτογραφιας.Το πρωτο μερος ειχε πορτρετα των μαθητων του Κυριακατικου Σχολειου Μεταναστων.Ανθρωποι καθε εθνικοτητας χαμογελουσαν στο φακο.Ωραιες εικονες σκεφτηκα.Ανηκοντας στους ΜΕΣ πηγαμε στο αντιστοιχο stand το οποιο ειχε ηδη ετοιμαστει.Μπλουζες με επαναστατικα συνθηματα, με τον Μαρξ ,βιβλια και περιοδικα κοσμουσαν τον παγκο και απο μεσα οι συντροφοι χαμογελαστοι με εκαναν να νιωσω οτι εκει ανηκω...Αφου συζητησαμε πηγαμε μια βολτα στον υπεροχο λοφο του Κολωνου τον οποιο δεν ειχα επισκεφτει στο παρελθον.Στο μερος κατευθαναν ανθρωποι πολλοι Πακιστανοι Αφρικανοι Ταιλανδεζοι Ελληνες και ουτε που καταλαβαμε ποτε εστησαν τους παγκους τους.Διαφορες μυρωδιες ηρθαν στη μυτη μας καποιες οικειες και καποιες εντελως αγνωστες.Υπηρχαν χαμογελαστα προσωπα παντου και αυτο μου εφτιαχνε τη διαθεση.Ηταν η γιορτη τους!
Αργοτερα στη συναυλια καποια συγκροτηματα απο τοΠακισταν και απο το Μαροκο επαιξαν παραδοσιακη μουσικη.Αμεσως η σκηνη γεμισε.Πρωτα απο καποια παιδακια τα οποια χoρευαν και τσιριζαν απο χαρα και υστερα απο μεταναστες οι οποιοι χορευαν στο ρυθμο της μουσικης.Καποιοι μαλιστα φορουσαν και παραδοσιακες στολες.Μεσω αυτης της γιορτης ειχαμε την ευκαιρια να γνωρισουμε το ''διαφρετικο''.Γνωρισαμε τις παραδοσεις τους την κουζινα τους τη μουσικη τους.Ηταν μια αξεχαστη γιορτη που μαζι ελληνες και ξενοι διασκεδασαν επικοινωνησαν εγιναν ενα.
Απο την συναυλια δεν ελειπε η ''νεολαια'' η οποια μας ξεσηκωσε.Ηταν ενα συγκροτημα 16χρονων Φιλιππινεζων.
Λυπη μου προκαλεσε το σχολιο ενος μικρου αφρικανου απο τη Σιερα Λεονε.Αυτα δεν μαρεσουν.Οι ελληνες ειναι ρατσιστες αυτες οι γιορτες δεν κανουν τιποτα..
Τοτε τι ειναι αυτη η χαρα που ενιωσα εκει?Αυτη η ελπιδα?Φιλε μου,ολα μπορουμε να τα αλλαξουμε αρκει να ειμαστε εννωμενοι,μαζι.
