Ένα Καράβι Για Τη Γάζα | ShipToGaza.gr

Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

μια κραυγη απελπισιας...


Νιωθω οργη...ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΟΥΝ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΣΑΝ ΚΑΙ ΑΥΤΗ...Ναι,αλλο μπατσοι αλλο αστυνομικοι...Αλλα αυτη η μερα ηταν του Αλεξη...Ηταν ΔΙΚΗ ΜΑΣ.
στη μνημη του αλεξη...
Δεν θελω να ξεχασω...Δεν πρεπει να ξεχασω...Νιωθω μια βαθια λυπη...Φοβαμαι...Αλλα δεν θα το βαλω κατω...Ισως μιλα η επαναστατικοτητα των 16 χρονων μου...Αλλα ΔΕΝ ΘΕΛΩ να το βαλω κατω!Στην μνημη του Αλεξη λοιπον που και εκεινος ψαχνοταν,ενιωθε , φοβοταν,ζουσε.Μπορει να μην τον ξερω,αλλα αντιπροσωπευει την νεολαια,τον αθωο και τον αδυναμο ταυτοχρονα,ΘΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΠΩΣ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΗΤΑΝ Η ΑΙΤΙΑ ΤΗΝ ΔΙΚΗΣ ΜΟΥ ΓΕΝΝΗΣΗΣ...
σημερα ξεχασαν πολλοι...



ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΕΞΗ!ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ!

2 σχόλια:

  1. Δεν είναι να απορείς. Οι μισοί από αυτούς θα αυνανίζονται δίπλα σε κάποια φωτογραφία του Κορκονέα σε Α3.

    Κράτησέ τοτο τελευταίο που γράφεις, για τη δική σου γέννηση. Άρα, χαρούμενα "γενέθλια" μικρή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δυστυχως εχουμε δρομο μπροστα μας...Υπομονη και αγωνας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

και αυτοι ειπαν...